Geveld door de 'adoptie maffia' - De Telegraaf

EU-ambtenaar stuit op organen en kinderhandel

Door WIERD DUK

AMSTERDAM - Klokkenluiders moeten zich veilig voelen, benadrukken politici telkens weer. Maar in de praktijk dreigen vaak isolement en angst. Roelie Post klaagde de internationale ’adoptiemaffia’ aan en betaalde een hoge persoonlijke prijs.

Roelie Post liep in Brussel tegen een muur met haar klacht over de schaduwzijdes van de internationale adoptie-industrie.

Roelie Post liep in Brussel tegen een muur met haar klacht over de schaduwzijdes van de internationale adoptie-industrie.? RIAS IMMINK

Ondergedoken is ze niet, maar waar ze zich precies ophoudt in Nederland, dat maakt Roelie Post (59) liever niet bekend. De voormalige ambtenaar bij de Europese Commissie voelt zich nog altijd niet veilig nadat ze werd bedreigd wegens haar onthullingen over de activiteiten van een internationaal opererende ’adoptiemaffia’.

Tijdens onderzoek in Roemenië voor haar Brusselse werkgever stuitte Post op een netwerk van kinderhandelaren: „Van kinderen die ter adoptie werden aangeboden, bleek dat de ouders nog in leven waren en geen idee hadden wat er met hun kroost was gebeurd. Het is gewoon georganiseerde misdaad.”

Post hielp om misstanden in Roemeense kindertehuizen op te lossen, opdat het land kon toetreden tot de Europese Unie. Ze volgde sporen naar de (mogelijke) handel in organen van kinderen en naar internationale pedofilienetwerken, waar adoptiekinderen in zouden verdwijnen. Ze schreef een boek en werkte mee aan documentaires – onder meer voor Netflix (aflevering 6), de Duitse publieke omroep (zie onder) en het Nederlandse Argos – over misstanden in de adoptie-industrie.

Al doende maakte ze steeds meer machtige vijanden. „Een invloedrijke Franse bankier, François de Combret, die nu is verdachte is in een corruptieschandaal, verzette zich tegen het stopzetten van adoptie uit Roemenië. De Combret, die goede contacten heeft in Brussel, had kennelijk belang bij het voortbestaan van die kinderhandel.”

Zijspoor

Post werd aanvankelijk door haar superieuren gesteund. Ze kreeg zelfs opdracht van toenmalig Eurocommissaris Günter Verheugen om, gelet op de gevoeligheid van het dossier, rechtstreeks aan hem te rapporteren. Maar het personeel aan de top veranderde en haar leidinggevenden beschouwden Roelie Post steeds meer als een lastpost.

Haar werd nog de mogelijkheid geboden om een eigen organisatie te leiden, die misstanden in adoptielanden opspoorde. Maar toen Post in 2014 terugkeerde bij de Commissie, bleek de invloed van de pro-adoptielobby gegroeid en was zij niet meer welkom. „Ik werd compleet genegeerd en kreeg geen passend werk.”

Timmermans

In 2015 nam ze een rigoureus besluit. „Ik trok de deur achter me dicht en ben weggelopen.” Intussen waren de bedreigingen – ze vermoedt uit de hoek van de ’adoptiemaffia’ – toegenomen. „Ik ben achtervolgd, mijn auto is gestolen, er is bij mij ingebroken en er lag een speelgoedpistool voor m’n deur.” Ze deed een beroep op de Europese klokkenluidersregeling voor ambtenaren die misstanden aan de kaak stellen en worden tegengewerkt. „Maar ze weigeren in Brussel om mij die status te geven.”

Afgelopen zomer werd Roelie Post ontslagen, ondanks verzekeringen van Frans Timmermans, vicevoorzitter van de Europese Commissie, dat klokkenluiders speciale bescherming dienen te genieten. Post, die sinds 1983 voor de Commissie werkte, leeft sindsdien in een tijdelijk onderkomen, zonder inkomsten, zonder recht op een werkloosheidsuitkering, onzeker over de toekomst.

Posts ex-werkgever eist twee jaarsalarissen terug, voor de periode dat ze afwezig was op haar werk: 170.000 euro. De Jong spreekt binnenkort de secretaris-generaal van de Europese Commissie, die over personeelszaken gaat. „Ik hoop dat dat bedrag wordt kwijtgescholden en dat Roelie een goede regeling krijgt tot aan haar pensioen.”

Over de andere, hoogst explosieve kant van dit dossier – internationale kinder- en mogelijk orgaanhandel – wil de SP’er zich niet uitlaten. „Daar kan ik niks over zeggen. Wel is door Roelie en anderen aan het licht gebracht dat er van alles mis kan zijn met internationale adopties en óók dat kinderen in pedofiele netwerken terechtkomen. Maar het is aan organisaties als Interpol om daar een rol in te spelen. Het nieuwe Europarlement, dat in mei wordt gekozen, zou de kwestie moeten oppakken.”

Corrupt

Deel van wat Roelie Post blootlegde wordt inmiddels algemeen erkend: het grote aantal wensouders – met name in de Verenigde Staten – doet het aanbod aan adoptiekinderen in arme landen stijgen. Post: „Het is een door en door corrupte business. Met de handel in kinderen wordt grof geld verdiend.”

Aanvankelijk geloofde ook zij de verhalen over de uitwassen niet. „Tot een Roemeense staatssecretaris mij uitlegde hoe het gaat. Bij adoptie krijgt een kind een compleet nieuwe identiteit. Je hebt dus een kind A. Dat gaat bijvoorbeeld naar Nederland en krijgt de naam B. Alle papieren zijn in orde. Maar er is nóg een kind – C – dat gaat verdwijnen. Dat kind wordt ook geregistreerd onder de naam B. Er zijn dus twee B’s, van wie er één verdwijnt. Niemand weet waar die laatste kinderen naartoe gaan en wat er met hen gebeurt.”

Ze begrijpt dat critici beweren dat ze in complotten denkt. „Mij is het werken niet voor niets onmogelijk gemaakt”, zegt Roelie Post. „Mensen worden er liever niet aan herinnerd dat die wereld bestaat.”