A once in a lifetime experience

Bert en Gretha en Jonneke en Janneke, 28 augustus 2007
Ethiopië, Addis Abeba

A once in a lifetime experience

Maandag 27 augustus 2007

Vandaag is de grote dag!!!
Vandaag gaan we onze mannetjes ophalen. Vanmorgen gingen we eerst naar het kantoor van de KLM, deze is gevestigd in het Hilton hotel. Wat een groot en luxe hotel. Opa is hier 11 jaar geleden ook geweest, 10 dagen lang, dus dat kwam nog wel ter sprake.
Daarna reden we naar het gebouw van de United Nations waar mr. Alemu de papieren van onze mannetjes klaargelegd had voor mr. Getahun. Die bracht ons toen naar de Nederlandse ambassade. We moesten daar papieren invullen om een visum voor onze mannetjes te krijgen.
We mogen deze op woensdag gaan ophalen.
De reis was heel bijzonder, het verschil tussen de zondag en de maandag was heel duidelijk te merken. Veel meer mensen, veel meer verkeer en nu ook echt bedelaars enzo gezien.

We zijn eerst nog even weer naar het hotel gegaan. We hebben de inhoud van 2 koffers overgepakt in 4 tassen zodat we die aan het tehuis konden geven.
Het leek uren te duren maar het werd toch kwart over 3 en toen mochten we eindelijk op weg naar het Missionary of Charity. Toen we instapten (het regende en het kleine stukje van het hotel naar de auto werden we begeleid door een meneer die ons een paraplu boven het hoofd hield) ging mr. Getahun bellen met mr. Alemu. We zouden toch nog een ander tehuis gaan bezoeken. Dit tehuis is gevestigd naast het Missionary, we werden heel hartelijk ontvangen.
Edward mocht filmen en Bert en ik hebben de kamers van de kleine kindjes gezien, 3 babietjes in 1 bedje, maar wel hele lieve zusters en het zag er voor hun maatstaven verzorgd uit. In onze ogen is dat natuurlijk totaal anders, je kunt je zoiets bij ons niet voorstellen.
De dame van het tehuis was erg aardig, ze ging een videocamera ophalen en een fototoestel, ze heeft ons gefilmd en gefotografeerd. Later ging ze nog een foto maken van ons met de tassen. Toen we weer terugliepen kwamen alle kindjes uit de deur- en raamopening hangen om ons te groeten, prachtig, we deden heel veel high fives, ze vonden het prachtig en wij natuurlijk ook. Man wat een ervaring.

Maar toen, 10 meter verderop, daar zagen we de grote blauwe hekken van het MoC.
Meteen bij de ingang kregen we te horen dat we niet mochten fotograferen of filmen, beetje balen dus.
We werden in een kamertje gelaten en werden verwelkomd door een zuster. Ze vertelde dat we wel een foto van onze eigen kindjes mochten maken maar niet van de andere kindjes.
En ja, toen kwamen er twee dames binnen met onze mannetjes. We herkenden Abush meteen.
Hij mocht vrij snel bij mij op schoot, prachtig hoor. Hij snifte een beetje maar huilde niet.
Hij keek met zijn grote oogjes in het rond maar zei niets.
Maar hij liet ons meteen toe, dat wel, echt super dus. We hebben gevraagd of we mochten zien waar onze mannetjes geslapen hebben. Ze hebben ons dat laten zien. Eyob sliep vooraan in de rij, Abush iets verderop maar volgens de zuster was hij zo actief dat hij over de hekjes kroop en zo meerdere bedjes gebruikte.
We zagen het groepje kindjes waar onze mannetjes altijd bij gespeeld hebben. Mooi om te zien hoor. We gingen nog weer naar het kantoortje om de tassen met kleding en speelgoed en de handdoeken te geven.
We hebben in Nederland samen met Edward en Ilonka handdoeken laten borduren met de namen van onze mannetjes erop, die hebben we aan de zusters gegeven.
Toen we naar de auto gingen kwamen een heel stel kindjes nog om de auto staan om te zwaaien naar onze mannetjes, wat prachtig om dit mee te maken.
En als je dan ziet hoe ze beiden meteen in de auto al helemaal relaxed op onze schoot hangen dan gloei je van tros en geluk. Echt helemaal super!!!

Terug in het hotel ging het ook prima. Abush dribbelde wat rond en ging voor de spiegel staan, gaf zichzelf een kusje en dribbelde later naar het raam, vond hij ook reuze interessant.
Jonneke vind het ook allemaal prachtig, ze geeft hem speelgoedjes, een popje en m&m snoepjes en hij vindt het allemaal goed.

Mr. Alemu kwam nog langs om te vragen hoe het ging. Wat een lieve man is dat.
Hij vroeg van alles en wij mochten ook veel vragen. We hebben met hem over de projecten gesproken, later meer daarover.

We mochten Edward begeleiden met zijn eerste mega poepluier van Eyob, prachtig om te zien, Ook Eyob voelt zich helemaal op zijn gemak.
Om half 8 heb ik Jonneke en Abush op bed gemaakt, samen met hun op het grote bed.
Ze huilden beiden even maar vielen toen heel tevreden in slaap.

Later nog even een berichtje typen op de laptop van Edward zodat we dat weer kunnen plaatsen. Nog een verrassing, hadden Janneke en Michel een fles wijn op de kamer laten bezorgen. We hebben met zijn allen geproost op het geluk wat nu op ons pad is gekomen.
Tja, en onze kindjes en wij als trotse papa’s en mama’s zijn heel erg trots ook op Janneke en Michel, ze zorgen goed voor ons en maken prachtige foto’s en film zodat wij ons helemaal kunnen richten op de mannetjes en Jonneke natuurlijk.
Een prachtige dag die niet meer stuk kan.