Moeders geven hun kind meestal op in een paniekreactie

Psychisch

Een zwangere vrouw die zich bij een erkende adoptiedienst meld wordt psychisch, sociaal en indien nodig medisch begeleidt.

“We gaan na wat de reden van afstand is, en bekijken of het niet mogelijk is dat de vrouw de zorg voor haar eigen kind op zich neemt”, zegt Jo Labens. De meeste vrouwen stappen in een paniekreactie naar een adoptiebureau. “70 tot 80 procent van de vrouwen beslist uiteindelijk om de baby toch te houden.”

Beslissing

Na de bevalling hebben moeders die toch nog voor adoptie kiezen twee maanden de tijd om terug te komen op hun beslissing.

Gedurende deze periode verblijft de baby bij een pleeggezin. Als de biologische moeder bij haar beslissing blijft dan pas wordt de baby bij zijn/haar daadwerkelijke adoptieouders ondergebracht.

In ons land nemen adoptiebureau's een langere termijn in acht. Deze duurt minimaal drie maanden, maar als bij de moeder twijfels zijn kan dit uitlopen tot maximaal zes maanden.

Hierna wordt de baby definitief bij zijn/haar adoptieouders geplaatst en is er geen weg meer terug. Elk jaar geven er in Nederland ongeveer 20 mensen hun kind op voor adoptie. (bron:gva.be)

Opeisen

Is België niet te streng met maar twee maanden? Nederland doet het beter met drie tot zes maanden, echter zou het niet zijn beter dat een biologische moeder met spijt te allen tijde haar kind kan opeisen?

Praat me ons mee!