exposing the dark side of adoption
Register Log in

Lesotho Blog - meeting child

public

Leseli!!!

Er is iets ongelooflijks gebeurd. Op 29 maart 2006 om 12.24 uur is Udo gebeld met een voorstel! Wij krijgen een zoontje. Hij heet Leseli. Dat betekent 'light or glory'. Leseli is geboren op 3 juli 2005. Dus toen we het voorstel kregen was hij bijna 9 maanden oud. Volgens Kind en Toekomst was hij toen net begonnen met kruipen en zichzelf optrekken en was hij een 'intelligent baby' met veel aandacht voor de wereld om hem heen. Hij is een gezond manneke. Op 24 februari 2006 was hij 60 cm en 7,9 kilo. Op 4 mei hebben we zijn prachtige foto's te zien gekregen. Helaas is onze afreisdatum wegens juridische vertraging in Lesotho een paar keer opgeschoven. OP 13 oktober hebben we Lesedi eindelijk in onze armen gesloten.

Naam

Gevonden op www.bci.org:

Dance, music, hymnals and prayers are integral parts of Basotho culture. Notably, Basotho hymnals and prayers end with the word “leseli”, meaning light or glory. When Basotho sing, they are moved by the spirit, and invariably clap hands as an indication of religious fervor, or perhaps, to keep the rhythm of a hymnal or song.

26/10

Het is niet te geloven hoe gelukkig wij zijn. Vandaag hebben we ons kleine manneke ontmoet. Hij is zooooo lief. Hij is heel klein. Hij kan al heel goed lopen. En hij zegt minstens twee woorden. Hello en Hallelujah! Jazeker! Hij ruikt lekker en voelt lekker en is voortdurend in beweging. Hij was helemaal niet verlegen en wilde meteen wel met ons spelen, water drinken uit onze glazen en zelfs een beetje knuffelen. We hebben ook z'n eerste luier al mogen verschonen!!
We hadden Leseli al mogen meenemen vandaag. Maar we moeten morgen van hotel wisselen en bovendien moesten we Leseli's vliegticket nog regelen en andere dingen. Daarom hebben we besloten om Leseli morgenochtend op te halen nadat we in het nieuwe guest house zijn ingecheckt en het daar gezellig gemaakt hebben. Wij missen hem nu al!

Verder hebben we een lange maar ontspannen reis gehad en zijn we heel hartelijk ontvangen door de directeur van het ministerie van sociale zaken alhier. Zij heeft zelfs een regeringsauto voor ons geregeld die deze dagen tot onze beschikking staat! Onze koffers waren er aanvankelijk niet bij in Maseru, maar inmiddels is zelfs het laatste stuk bagage, onze Buggy, gearriveerd.

In het weekend ontmoeten we de consul en onze advocaat. En dinsdag gaan we allemaal terug naar het kindertehuis voor een afscheidsfeestje en wat papierwerk.

Het kindertehuis is super. Ongelooflijk lieve mensen. Alle verzorgersters (die daar moeders worden genoemd) houden van Leseli. Een paar van hen huilden omdat hij weggaat.

We kunnen nog uren vertellen over hoe vandaag was en hoe Leseli is maar dit is het voor nu even. We hebben al tientallen mooie foto's en veel film. We zullen nog een fotootje erbij zetten....

Wanneer we weer tijd hebben voor webloggen is de vraag. Dit is onze allerlaatste avond met z'n tweetjes. Tijd voor een wijntje en fast food op de kamer!!

2006 Oct 10