Sold to Kasih Bunda

Ik wilde heel erg graag weten wat haar verhaal was, wat er gebeurd is 25 jaar geleden.
Dit is haar verhaal; het is mooi maar ook heel verdrietig...

Mijn moeder komt uit een hele arme familie, mijn vader uit een rijke. Door dit verschil keurde beiden ouders hun relatie niet goed. Toen mijn moeder twee maanden zwanger was van mij zijn ze getrouwd, tegen beter weten in. Ze hoopten dat hun ouders de relatie dan wel zouden accepteren, maar helaas was dat niet het geval. Ze moesten mij afstaan. Mijn moeder beviel in een kleine kliniek en de bevalling ging heel makkelijk. Mijn vader was erbij! En daar ben ik zo blij om, hij heeft me gezien! Maar na de bevalling heeft hij nooit meer wat van zich laten horen. Zo verdrietig voor mijn moeder, en wat zal het haar een pijn gedaan hebben. Ze heeft mij nog drie dagen bij zich gehad (godzijdank) en heeft me toen naar Kayumanis gebracht. Daar heeft ze mij met pijn in haar hart aan een koppel gegeven dat beloofde goed voor mij te zorgen. Ze geloofde hen en was blij dat ik in Indonesie zou blijven, ze wist dat ze me altijd zou kunnen opzoeken. Des te groter was de schok toen ze hoorde dat ik uit NL kwam.
Ze is drie keer terug geweest naar Kayumanis om mij te zoeken...het koppel vertelde me dat ze me naar Semarang hadden gebracht. Mijn moeder geloofde dit en heeft me geprobeerd te zoeken in Semarang. Zonder resultaat. Ze was zo verdrietig!!
In werkelijkheid heeft het koppel me verkocht aan de organisatie Kashi Bunda. Dit spijt mij zo en is zo naar te horen. Voor mijn beide ouders!! Niemand kon dit voorzien en niemand treft enige blaam, behalve het koppel en Kasih Bunda. Ik ben boos op deze organisatie; hoe kunnen ze!!! En hoeveel kleine kindjes zijn er nog meer verkocht? Hoeveel ouders wachten nog steeds op hun verloren kind?? Als ik weer terug ben ga ik dit tot op de bodem uitzoeken. En ook met Sally van het kindertehuis moet ik nog een hartig woordje spreken. Dit kunnen mensen niet ongestraft doen!
Voor mezelf vind ik het niet eens zo erg, ik heb het niet doorgehad en heb haar toch nog gevonden. Maar voor mijn arme moeder...het is niet te bevatten wat ze gevoeld moet hebben!