BREDA - Kleine adoptiebureaus komen in de problemen door strengere regels en door minder aanbod van adoptiekinderen.

Adoptiebureau Hogar uit Alkmaar heeft vorige week besloten om na 30 jaar het bijltje erbij neer te gooien.

Andere organisaties bekijken per jaar 'of het nog zin heeft om door te gaan.'

"Wij zijn een organisatie van vrijwilligers en kunnen het werk simpelweg niet meer aan. Door alle aangescherpte regels moeten we betaalde krachten in dienst nemen. Dat willen we niet en daarom stoppen we", zegt Hans Kersten, voorzitter van de Stichting Hogar, die in 2006 nog 43 kinderen uit Colombia in Nederland plaatste.

Zowel de Nederlandse als de Colombiaanse autoriteiten vragen om steeds meer controles en documenten. "Meerdere keren per jaar een accountantsverklaring en maatschappelijke werkers die de nazorg van ouders nog intensiever begeleiden. Ik hoor het van meerdere bureaus: het moet niet gekker worden. Veel bureaus hebben er moeilijkheden mee", zegt Kersten. De regels zijn onder andere aangescherpt door recente adoptieschandalen in China en India: daar bleken geadopteerde kinderen slachtoffer te zijn van kinderhandel.

Vandaag wordt in Den Haag het rapport van de commissie Kalsbeek naar die misstanden gepresenteerd, daarin staan waarschijnlijk nog strengere regels.

Daar komt bij dat in veel landen het aanbod van adoptiekinderen afneemt. Omdat de welvaart er toeneemt, kunnen kinderen in eigen land worden opgevangen.

"Dat is op zich natuurlijk een goede zaak, want het is de beste manier van opvang. Maar de Colombianen zijn er nog niet toe aan om ook gehandicapte kinderen zelf te adopteren." De stichting heeft daarom ook weleens twijfels of de medische dossiers van de kinderen wel de hele waarheid vertellen.

Ook de Stichting Afrika in Lochem (die bemiddelt bij zo'n dertig adopties per jaar uit Kenia en Ethiopië) 'stelt zichzelf elk jaar de vraag: gaan we nog door'. De stichting dreef op vrijwilligers, maar heeft inmiddels twee betaalde krachten in dienst. " Het woord 'vrijwillig' schijnt niet meer te mogen in adoptieland", zegt woordvoerster Karin van Doorn. De tarieven die de stichting rekent aan aanstaande ouders zijn daardoor omhoog gegaan.

"We denken het zo te kunnen redden." Er is al wel een aanmeldingsstop voor ouders die een kindje uit Ethiopië willen.

Ook grote organisaties als de Vereniging Wereldkinderen (In 2006 326 adopties per jaar vanuit de hele wereld) veranderen hun beleid. Wereldkinderen richt zich steeds meer op hulpprojecten in de regio zelf, adoptie komt alleen in beeld als opvang in eigen land niet kan.

De problemen bij de kleine adoptiebureaus hebben grote gevolgen voor de aspirant-ouders. Hogar heeft nog zo'n veertig dossiers in behandeling van ouders die al jarenlang wachten op een adoptiekind. Kersten: "We hopen die dossiers de komende anderhalf jaar nog te kunnen afhandelen, maar ik kan geen garanties geven." De ouders zelf balen daar enorm van. Mocht de procedure mislukken, dan moeten ze weer helemaal overnieuw beginnen. "Je kunt je namelijk maar bij één organisatie tegelijkertijd inschrijven. Als die ermee ophoudt, kom je bij een ander bureau weer onderaan de lijst te staan", zegt een Brabantse aspirant adoptie-ouder. "Tegen de tijd dat je dan weer in aanmerking komt, ben je soms al te oud."