Schat uit Ethiopie
⬤
public
Maandag 27 augustus, 14.45 uur
Ik ben onrustig, maar wel blij dat het zover is. Ik ben benieuwd hoe het mannetje gaat reageren. Wil hij me accepteren, als man, als vader als blanke ….. Vanochtend zijn wij eerst met Gethahun naar KLM geweest om de terugvlucht te bevestigen. De reis naar het Hilton, was langs het oude en nieuwe paleis, alsmede vele kantoren van overheidsdiensten. De KLM was snel gebeurd, zaterdag om 20.00 uur moeten weer inchecken. Daarna dwars door AA naar de ambassade voor de definitieve papieren en MVV. Verschillende formulieren om in te vullen. Daar voor het eerst ook het paspoort van Eyob gezien ….. slik, tranen en nog een slik.
Nadat de formulieren zijn ingevuld is de afspraak gemaakt voor woensdag om op te halen. Daar vandaan, eerst door een kudde schapen bij de ambassade, naar het hotel. Onderweg in het Shoa shopping center de noodzakelijke boodschappen gedaan. Terug in het hotel hebben wij gelunched en de spullen gepakt voor vanmiddag.
Als pakezels gaan wij om 15.15 uur op pad. Eerst langs een project waar kinderen worden opgevangen, Gretha en Bert hebben een deel van de spullen daar gebracht. Emotioneel bezoek, met kinderen met zijn drieën in een bedje. 10 tot 12 kinderen in een klein kamertje.
Daarna naar de Missionary of Charity voor het moment supreme. Wij zijn ontvangen door Zuster Mariska, een lief klein vrouwtje. Na een kort welkom worden de kinderen binnengebracht, eerst Abush Tigabo en daarna Eyob. AT is goed herkenbaar en wordt als eerste aan G en B overhandigd. Eyob is binnengebracht met een capuchon op. Hij stak gelijk zijn hand uit, lachte en pakte mijn hand. Muis valt ook in goede aarde. Eyob is mooi, een gaaf koppie en ziet er vrolijk uit. Hij klampt zich vast. Samen met Zuster Mariska naar de slaapzaal geweest, de bedjes bekeken. Mooi! En verzorgd. Onderweg komen wij nog langs een zaaltje met 20 kinderen, die allemaal nog wachten op een toewijzing. Na nog wat vragen te hebben gesteld, nemen wij afscheid.
In de auto is hij al mijn grote vriend, hij vertrouwt me lijkt het. In het hotel heb ik me genesteld in de stoel en Eyob op schoot. Dan is er telefoon, de lijn met Ilonka is er. Fijn om haar te spreken, ook al is het zover weg. Ilonka luistert mee naar het duimen van Eyob, links vindt hij lekkerder dan rechts. Tijdens het gesprek valt Eyob op mijn borst in slaap om een uur later weer wakker te worden. Wat een heerlijke start, wat een bezit, wat een liefde. Inmiddels is Alamu gearriveerd. Alamu heeft verteld dat er bij de politie misschien nog wat te achterhalen is over de achtergrond van Eyob. Gethahun gaat hier eerst voor naar het politiebureau.
Inmiddels mogen wij ook de eerste luier verschonen. Lekker vol, maar nog geen herkenbare letter. 10 minuten later laat Eyob nogmaals de darmen spreken en zet een mooie handtekening in de luier. Voor het wisselen iedereen weggestuurd, want dit is mijn moment. Eyob speelt nu op een geïmproviseerd speelkleed van de sprei. Muis en een rammelaar doen het goed. Hij zit, valt eens om en klimt weer overeind, af en toe staat hij ook. Afpakken van speelgoed is er niet bij. Wat een begin, hij lacht, zingt, neuriet, poept en drinkt! Tjongejonge wat ben ik blij dat het zo goed gaat! Alle zenuwstormen in mijn buik zijn geluwd!
2007 Aug 27