Bangladesch - Stolen Child?

Rosa
Ik ben moeder van een adoptiefzoon uit Bangladesh. (..) Het maakte niet uit uit welk land, jongetje of meisje, leeftijd of handicap Het kind was welkom want een adoptiekind wordt gewenst om het kind zelf. Onze papieren gingen naar Bangladesh. Vanuit het Nicwo babyhome zou onze dochter komen. Helaas ging dat niet door, want het meisje bleek niet meer te leven of de reis niet aan te kunnen. 

Omdat onze papieren er toch waren (!ruimte voor illegaliteit?) zouden we een ander meisje krijgen met de volgende vlucht. Het bleek een jongen te zijn. (..) Hoewel we toen al op de voorlichtingsavonden hoorden dat er soms ipv één kind wel twee of drie aan je werden overhandigd en dat je niet te veel waade aan de papieren moest hechten, - die konden wel eens allemaal hetzelfde zijn - lieten we dat voor wat het was. 

Onze zoon luisterde echter niet naar de namen die op zijn paspoort stonden en zo gaven we hem de naam Benjamin. Zelf heeft hij echter altijd aangegeven dat hij voelde dat er iets niet klopte en toen hij later in Bangladesh was geweest, vertelde hij dat er kinderen gestolen worden. Hij wilde dat ik sorry tegen hem zou zeggen. Dat kon ik niet plaatsen, want dat was niet mijn werkelijkheid. 

Geen sorry, dan geen contact. Zo heb ik hem al heel lang niet meer gezien en rouw ik om een kind dat nog leeft en het waarschijnlijk wel naar zijn zin heeft, nu, zonder mij. Als de waarheid echt zo is, dat hij gestolen is, zou dat heel wat uitmaken NU in positieve zin. (..)

De maatschappelijk werker in Bangladesh heette Mansour. Hij heeft later gevangen gezeten, adopties uit Bangladesh stopten. Naar men zei omdat ze het belangrijk vonden dat kinderen naar moslimgezinnen gingen. De maatschappelijk werker in Nederland stopte met haar werk. Ik heb me altijd afgevraagd of dat was omdat ze niet meer achter deze praktijken van mogelijke kinderhandel stond. (..) 

Het Nicwo babyhome (..) heb ik later op hun verzoek laten weten dat het heel goed met onze zoon ging. Maar ZIJN ervaring is altijd ANDERS geweest. Mogelijk een trauma. Mogelijk door de ramp daar, maar mogelijk ook van gestolen geweest te zijn. Als daar gegevens over zijn, wil ik het graag weten en het hem laten weten. Een welgemeend sorry kan hij dan van mij horen. Er zijn nu twee slachtoffers, gevangen in een onopgehelderd begin. Liever de waarheid, hoe hard ook, dan leven in een leugen, voor hem.